Oostendam is een dorp dat bij de gemeente Ridderkerk hoort, maar tegen Hendrik Ido Ambacht aangeplakt zit en meer op deze plaats gericht is. Het is een kleine buurtgemeenschap met meerdere winkels en cafés en een eens bloeiende haven.
Hier vestigde zich in 1925 Abraham den Hartog, geboren in 1867. Hij begon er een slagerij waar hij op koosjere wijze de dieren slachtte. Abraham was getrouwd met Leentje en ze hadden zeven kinderen, voor de huwelijkssluiting dochter Anna, en erna Elisabeth, Stijntje, Rozetta, Sara, Betrina (Tiene) en Simon. Anna werd verpleegster en stierf jong.
Het gezin stond bekend als gezellig en alle kinderen uit de buurt kwamen er over de vloer, “Het was net de zoete inval, je was er altijd hartelijk welkom”, herinnert een van de buurtkinderen zich.
In de jaren dertig woonden er in de gemeente Ridderkerk nog ongeveer tien Joodse families. Toen de oorlog uitbrak had Simon inmiddels de zaak van zijn vader overgenomen en het gezin was zich al in het begin van de oorlog bewust van de dreiging. Wanneer de oproep voor de ‘Arbeitseinsatz’ in augustus 1942 komt, lukt het het gezin om tot december 1942 uitstel te krijgen. Abraham, Rozette en Sara besloten onder te duiken in het Israëlietisch Ziekenhuis in Rotterdam. Dochter Elisabeth was daar de directrice, en ook zoon Simon werkte daar. Leentje, de vrouw van Abraham, was in 1939 overleden.
Op 26 februari 1943 werd het ziekenhuis ‘leeggehaald’. Abraham en zijn drie dochters werden in legerwagens naar Loods 24 gebracht, waarna ze werden overgebracht naar Westerbork. Abraham en zijn drie dochters werden vermoord in Auschwitz en Sobibor.
bron:
Janneke de Moei, In het net gevangen, een Joods gezin in de Tweede Wereldoorlog: Ridderkerk, Rotterdam, Westerbork, Polen (Sliedrecht 2003).
www.joodsmonument.nl, lemmata gezin Stranders
“Ridderkerk en Omgeving.”. “Nieuwsblad voor de Hoeksche Waard en IJselmonde”. Oud-Beijerland, 1941/02/07 00:00:00, Geraadpleegd op Delpher op 28-08-2020, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMMHW01:001038011:mpeg21:p00006.
aanvulling Anna den Hartog, met dank aan Els de Winter – Peekel
gepubliceerd:
1 maart 2016
Laatst bijgewerkt:
21 april 2022