Henri werd op 3 maart 1910 geboren op de Schoonebergerweg 26a in Rotterdam als zoon van Elias van de Waal (edelsmid, Schijndel, 31 december 1882) en Henriëtte Seckel (Rotterdam, 2 december 1880). Hij trouwde op 28 december 1939 met Liliane Dufresne en kreeg twee zoons. Henri overleed op 7 mei 1972 in Leiden.
Henri – doorgaans Hans genoemd, studeerde kunstgeschiedenis en na zijn doctoraal werd hij assistent bij het Prentenkabinet van de Rijksuniversiteit. Hij schreef een proefschrift waarbij hij de Nederlandse kunstgeschiedenis plaatste binnen de Nederlandse cultuurgeschiedenis.
Op 23 november 1940 werd hij door de bezetter uit zijn functie ontheven. Hij werd niet gedeporteerd omdat hij behoorde tot de categorie van geprivilegieerde Joden en hij werd weggevoerd naar Kamp de Biezen bij Amersfoort. Daar verbleef hij van 9 maart 1943 tot 29 september 1943. Op die dag werd hij overgebracht naar Westerbork en daar verbleef hij tot 31 maart 1945. Hij kreeg daar bijzonder werk in een klein schuurtje dat “het kippenhok” genoemd werd. Hij repareerde daar kruiwagens.
Na de oorlog hervatte hij zijn werk in Leiden en werd daar in 1946 hoogleraar. Hij ontwikkelde onder meer een classificatiesysteem voor een systematisch overzicht voor thema’s, motieven en onderwerpen in de westerse kunst, het iconclass-systeem.
Hij stond bekend als een uiterst gevoelig man, hij was makkelijk te kwetsen. Naarmate hij ouder werd keerde hij zich steeds meer tot het orthodoxe Joodse geloof.
bron:
instituut voor Nederlandse Geschiedenis,
www.iconclass.nl,
jaarboek Maatschappij der Nederlandse Letterkunde.
laatst aangepast:
9 september 2019